Aνακτόριο

>> Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

(Πηγή:http://www.anaktorio.gov.gr/)

Tοποθεσία-γενικά
Ο Δήμος Ανακτορίου βρίσκεται στο ΒΔ άκρο του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και προέκυψε από τη συνένωση του Δήμου Βόνιτσας και των Κοινοτήτων Αγίου Νικολάου, Δρυμού, Θυρρείου, Μοναστηρακίου και Παλιαμπέλων.

Η συνολική έκταση του Δήµου Ανακτορίου είναι 241.112 στρέµµατα ενώ σύµφωνα µε την τελευταία απογραφή ο πληθυσµός του ανέρχεται σε 8.846 κατοίκους. Η Βόνιτσα µε πληθυσµό 4.050 κατοίκους είναι η διοικητική έδρα του Δήµου και το πιο πυκνοκατοικηµένο διαµέρισµα του. Οι µόνιµοι κάτοικοι του Δήµου είναι 10.000 από τους οποίους το 90% περίπου απασχολείται στον πρωτογενή τοµέα. Η µορφολογία της περιοχής είναι πεδινή- ηµιορεινή µε έντονο τοπογραφικό ανάγλυφο και απότοµες κλίσεις των πρανών προς τον Αµβρακικό κόλπο. Το κλίµα της περιοχής χαρακτηρίζεται εύκρατο µεσογειακό στα πεδινά, µε ήπιο χειµώνα και δροσερό καλοκαίρι.

Οι εποχές άνοιξης και φθινοπώρου είναι πολύ σύντοµες ενώ οι κάτοικοι απολαµβάνουν τον ήλιο τις περισσότερες µέρες του χρόνου. Ο Αµβρακικός κόλπος µειώνει το κρύο και τον καύσωνα στη διάρκεια του χειµώνα και του καλοκαιριού αντίστοιχα. Στην περιοχή του Δήµου Ανακτορίου κυριαρχούν πεύκα, κυπαρίσσια και αγριοβελανιδιές συνθέτοντας ένα τοπίο µοναδικής οµορφιάς. Στις ηµιορεινές περιοχές συναντάµε πουρνάρια, κουµαριές, κοκορεβιθιές και κουτσουπιές που δένουν ιδανικά δηµιουργώντας ένα µοναδικό ψηφιδωτό από ποικίλα χρώµατα και πλούσια αρώµατα.

Στην περιοχή συναντά κανείς και πλούσια πανίδα. Στον υδροβιότοπο του Αµβρακικού κόλπου ζουν σπάνια είδη πουλιών ενώ σηµαντική είναι επίσης η παρουσία της χελώνας καρέτα-καρέτα καθώς και µεγάλου αριθµού δελφινιών.

Ως προς την ιχθυοπανίδα της περιοχής πολύ γνωστή και ιδιαίτερα νόστιµη είναι η σαρδέλα του Αµβρακικού καθώς και οι γαρίδες, οι κουτσοµούρες και τα κεφαλοειδή του. Στην περιοχή έχουν καταγραφεί οι εξής σηµαντικοί βιότοποι, οι οποίοι έχουν ενταχθεί στο πρόγραµµα CORINE της Ε.Ε.:

Oι λίµνες Βουλκαριά και Σαλτίνη, οι οποίες έχουν προταθεί και οριοθετηθεί ως υγροβιότοποι µέσω του προγράµµατος NATURA 2000 της Ε.Ε. και θεωρούνται ως Ζώνες Β της Διεθνούς Σύµβασης RAMSAR.

H λιµνοθάλασσα Λιµένι της Βόνιτσας, η οποία θεωρείται επίσης ως Ζώνη Β της συνθήκης RAMSAR Παράλληλα, σηµαντικός υγροβιότοπος θεωρείται η λιµνοθάλασσα Ρούγας και βέβαια ο Αµβρακικός Κόλπος, που είναι ο µεγαλύτερος σε έκταση υγροβιότοπος της Ελλάδας και προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες. 

Ιστορία
Η σύγχρονη πόλη είναι χτισμένη πολύ κοντά στο αρχαίο Ανακτόριο, γι'αυτό άλλωστε και ο δήμος έδρα του οποίου είναι η Βόνιτσα ονομάζεται Δήμος Ανακτορίου. Το αρχαίο Ανακτόριο ήταν σημαντική πόλη της Ακαρνανίας και ιδρύθηκε από τους Κορίνθιους το 630 π.χ. Όπως και οι περισσότερες πόλεις της Ακαρνανίας παρήκμασε όταν οι Ρωμαίοι ίδρυσαν τη Νικόπολη στην απέναντι πλευρά του Αμβρακικού και ανάγκασαν τους κατοίκους της περιοχής να μεταφερθούν εκεί. Με τον καιρό, στα Βυζαντινά χρόνια η πόλη άκμασε ξανά, με το όνομα Βόνιτσα αυτή τη φορά και στο ακριβές σημείο όπου βρίσκεται σήμερα. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας η πόλη πέρασε για ένα μεγάλο διάστημα υπό τον έλεγχο των Βενετών, και συγκεκριμένα από το 1684 έως το 1797. Το 1832 αποτέλεσε τμήμα του νέου Ελληνικού κράτους.

Ο δήμος οφείλει το όνομα του στην αρχαία πόλη Ανακτόριο που βρισκόνταν στη θέση περίπου της σημερινής Βόνιτσας και ήταν από τις σημαντικότερες της Ακαρνανίας. Το δημοτικό διαμέρισμα Θύρρειο υπήρξε επίσης σημαντική πόλη της Ακαρνανίας και κάποια στιγμή πιστεύεται ότι ήταν και η μεγαλύτερη της περιοχής. Στα όρια του δήμου βρίσκεται και το Άκτιο επίσης σημαντική ιστορικά περιοχή όπου βρίσκονταν και το κοινό Ιερό των Ακαρνάνων. 

Θύρρειο Αιτωλοακαρνανίας
Κτισμένο στη μεσαιωνική θέση Αγιος Βασίλειος, το αρχαίο Θύρρειο πρέπει να ήταν η μεγαλύτερη ή τουλάχιστον μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της αρχαίας Ακαρνανίας. Κρίνοντας από την περίμετρο των τειχών του που πλησιάζει τα 10 χιλιόμετρα (9914 μέτρα) πολλοί ερευνητές το θεώρησαν μεγαλύτερο και από την Αθήνα του 5ου π.Χ. αιώνα. Σχετικά με τη γραφή του ονόματος Θύρρειο κανένας ερευνητής δεν κατάφερε να δώσει πειστική ερμηνία. Στα κείμενα των ιστορικών της αρχαιότητας συναντούμε άλλοτε τη γραφή "Θύρρειον", άλλοτε τη γραφή "Θύριον" και άλλοτε τη γραφή "Θούριον". Σε επιγραφές και νομίσματα συναντούμε τη γραφή "Θύρρειον" ή "Θύρρηον" (το η με υπογεγραμμένη) που κατά τους φιλολόγους είναι το ίδιο πράγμα.

Στο σημερινό χωριό Θύρρειο, λειτουργεί αρχαιολογικό μουσείο με ευρήματα από την ευρύτερη περιοχή του Ανακτορίου. 

Άκτιο
Το Άκτιο είναι το ακροτελεύτιο ακρωτήριο της Ακαρνανίας, στην είσοδο του Αμβρακικού κόλπου, απέναντι από την Πρέβεζα, από την οποία απέχει μόλις 725 μέτρα. Το Άκτιο σήμερα είναι γνωστό παγκοσμίως, πέραν της Ναυμαχίας του Ακτίου, από το ομώνυμο αεροδρόμιο του ΝΑΤΟ (σταθμεύουν εδώ τα αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου AWACS). Είναι το τρίτο κατά σειρά σε μήκος αεροδιαδρόμου στην Ελλάδα (4200m), μετά το Ελευθέριος Βενιζέλος (5500m) και το στρατιωτικό αεροδρόμιο Λάρισας (4800m). Στο ακρωτήριο Άκτιο υπήρχε από τον 5ο π. Χ. αιώνα ο περίφημος Nαός του Ακτίου Απόλλωνος, που έκτισαν οι κάτοικοι της αρχαίας πόλης Ανακτόριον (βρισκόταν κοντά στη Βόνιτσα). Ο ναός αυτός έχει γκρεμιστεί από σεισμό αλλά και από καθίζηση στη θάλασσα. Περί τους 100 λαξευμένους ογκόλιθους του Ναού του Ακτίου Απόλλωνα, έχουν μεταφερθεί στην Πρέβεζα και σήμερα βρίσκονται εγκαταλειμμένοι και «παραταγμένοι» στην παραλία της Κυανής Ακτής, ακριβώς απέναντι από το καφενείο του Δήμου. Κάθε δύο χρόνια στο Άκτιο γίνονταν τα «Άκτια», αγώνες ιππικοί και γυμνικοί και γιορτές για να τιμήσουν οι Aκαρνανικές πόλεις τον θεό Απόλλωνα (θεό της μουσικής και των τεχνών). Στη θαλάσσια περιοχή του Ακτίου και της σημερινής Πρέβεζας, έγινε τη 2α Σεπτεμβρίου του 31 π.Χ. η ομώνυμη ναυμαχία που έκρινε την τύχη της ανώτατης ηγεσίας του ρωμαϊκού Κράτους.

Δημοσίευση σχολίου